Nazwa terapii pochodzi od łacińskich słów: „neurosis”, czyli układ nerwowy oraz „tactillis”, czyli dotykowy. Oznacza to, że metoda stymuluje zmysł dotyku poprzez wykorzystanie neurofizjologicznych zasobów czuciowo-ruchowych organizmu. Celem programu jest uruchomienie naturalnych mechanizmów neronalnych i neurorozwoju, wspomagając tym samymregulacje stresu i mechanizmów obronnych.

Dwa aspekty terapii:

1) związany z techniką pracy zmysłu dotyku – pomaga on na stymulację receptorów znajdujących się w skórze, mięśniach, stawach i ścięgnach

2) skierowany na optymalizację funkcjonowania układu neurosensomotorycznego i ośrodkowego układu nerwowego – polega na rozwoju sieci połączeń między neuronami a synapsami